Healthy tips in kitchen

Join~Sidhdhrajsinh Gohil Padva

હેલ્થ ટીપ્સ :- મન ખૂબ સ્ટ્રેસમાં હોય તો ઊંડા શ્વાસ લો જેથી મન હળવું બનશે.

હેલ્થ ટીપ્સ :- નહાવાનાં પાણીમાં ખસ કે ગુલાબજળ નાખીને નહાવાથી શરીરમાં ઠંડક લાગશે.

હેલ્થ ટીપ્સ :- દ્રાક્ષના સેવનથી પેટની ગરમી દૂર થાય છે તેમજ પેટ સાફ થાય છે અને આંખોનું તેજ વધે છે.

હેલ્થ ટીપ્સ :- અઠવાડિયામાં એક વખત 15 થી 20 મિનિટ ધ્યાનમાં બેસો. પોતાના મનનાં વિચારોને પારખો. આપણી અડધી ઉપાધિ માનસિક હોય છે. તેનો રામબાણ ઈલાજ ધ્યાન છે.

હેલ્થ ટીપ્સ :- શિયાળામાં કૌંચાપાક બળવર્ધક છે.

હેલ્થ ટીપ્સ :- જીરાનું ચૂર્ણ ખાવાથી આંખોની ગરમી દૂર થાય છે.

હેલ્થ ટીપ્સ :- તુલસીનાં પાનને દહીં કે છાશ સાથે લેવાથી ઍસિડિટી મટે છે.

હેલ્થ ટીપ્સ :- રાત્રે મીઠાની કાંકરી મોંમા મૂકી રાખવાથી ઉધરસ ઓછી આવશે.

હેલ્થ ટીપ્સ :- કોપરેલ અને લીંબુનો રસ ભેળવીને શરીર પર માલિશ કરવાથી ખૂજલી,દાદર મટે છે.

હેલ્થ ટીપ્સ :- કોપરેલ અને લીમડાનું તેલ સરખા પ્રમાણમાં ભેળવી હલકે હાથે વાળની માલિશ કરવાથી ખરત વાળ ખરતાં અટકી જશે.

હેલ્થ ટીપ્સ:- રોજ સવારે તુલસીના પાન સાથે બે કાળા મરી ચાવી જવાથી કફ થતો નથી.

હેલ્થ ટીપ્સ:- મસા ઉપર કેરોસીન લગાડવાથી મસા સૂકાઈ જશે.

હેલ્થ ટીપ્સ:- લવિંગને જરા શેકીને મોંમા રાખી ચૂસવાથી ગળાનો સોજો મટે છે.

હેલ્થ ટીપ્સ:- મૂત્રાશયમાં પથરી હોય તો આમળાનું ચૂર્ણ મૂળા સાથે લેવાથી પથરી ગળી જાય છે.

હેલ્થ ટીપ્સ:- કેસરના સેવનથી પેટમાં એકઠો થયેલો ગેસ દૂર થાય છે.

હેલ્થ ટીપ્સ:- દાંતનો દુઃખાવો થતો હોય ત્યારે વજ્રદંતીનાં ચારપાંચ પાંદડા ચાવવાથી દુઃખાવો મટી જશે.

હેલ્થ ટીપ્સ:- દૂધી છીણીને પગના તળિયામાં લગાવવાથી પગની બળતરા ઓછી થશે.

હેલ્થ ટીપ્સ:-કાચો કાંદો ખાવાથી માસિક સાફ આવે છે અને દુઃખાવો મટે છે.

હેલ્થ ટીપ્સ:- વધું પડતું નહાવાનું ગરમ પાણી ત્વચાનો ભેજ સૂકવી નાખે છે. નહાવાના પાણીમાં બે ટીપા મધ નાખવાથી ત્વચા કોમળ રહે છે.

હેલ્થ ટીપ્સ:- ત્વચા તૈલી હોય તો ફેસપેકમાં દૂધને બદલે દહીં નાખી શકો છો.

હેલ્થ ટીપ્સ:- વધુ પડતું વજન સ્ત્રીઓ માટે કૅંસરનું કારણ બને છે.

હેલ્થ ટીપ્સ:- કોથમીરને ચાવી ચાવીને ચૂસવાથી ગળાનો દુઃખાવો મટે છે.

હેલ્થ ટીપ્સ:- અજમો અને તલ ભેગા કરીને ખૂબ ચાવીને ખાવાથી વારંવાર પેશાબ કરવા જવામાં રાહત રહે છે.

હેલ્થ ટીપ્સ:- બે ચમચા ઘઉંના લોટમાં દૂધ ભેળવી ચહેરા પર રગડી ઠંડા પાણીથી ચહેરો ધોવાથી નિસ્તેજ બનેલો ચહેરો નીખરી ઊઠશે.

હેલ્થ ટીપ્સ:- કુંવારપાઠુંનો પાક શરીરમાં થતા વાયુ અને સાંધાના દુઃખાવામાં ફાયદો કરે છે.

હેલ્થી... " પપૈયા

SIDHDHRAJSINH  GOHIL PADVA
હેલ્થ ટીપ્સ" ... "પપૈયા"

પપૈયા એક એવું ફ્રૂટ છે જે ટેસ્ટી હોવાની સાથે જ ગુણોથી ભરપૂર છે. પપૈયા નિયમિત સેવનથી શરીરને વિટામિન- એ અને વિટામિન-સીની એક નિશ્ચિત માત્રા પ્રાપ્ત થાય છે, જે આંધળાપણાથી બચવે છે. પીળા રંગના પપૈયાના મુકાબલે લાલ પપૈયામાં કૈરોટિનની માત્રા અપેક્ષાકૃત ઓછી હોય છે.
પપૈયાના અનેક ગુણો છે આપણા આરોગ્યનું સુરક્ષા કવચ તેના અનેક લાભમાંથી જાણી એ અહીં તેના 10 ઈલાજો...

1 આ ફળનું હેલ્થ કેરમાં મહત્વ પણ વધારે છે, આ સુપાચ્ય થાય છે. પેટમાં ગેસ બનવાથી રોકે છે.

2 કબજીયાતનું દુશ્મન અને સ્વાસ્થ્ય વર્ધક છે. પપૈયામાં મળતું પાઈપન નામનું એંન્જાઈમથી ભોજન પચવામાં મદદ મળે છે. એ જાડાપણાનું પણ દુશ્મન છે.

3 પેટના રોગોને દૂર કરવા માટે પપૈયાનું સેવન કરવું લાભ કારી હોય છે. પપૈયાના સેવનથી પાચનતંત્ર સારું થાય છે.

4 પપૈયાનો રસ અરૂચી, અનિદ્રા, માથાનું દર્દ, કબજીયાત તથા જાડા વગેરે રોગોમાં રાહત આપે છે.

5 પપૈયાનો રસનું સેવન કરવાથી ખાટા ઓડકાર બંધ થઈ જાય છે.

6 પપૈયું પેટના રોગ, હૃદય રોગ, આંતરડાની કમજોરી વગેરેને જૂર કરે છે. પાકેલા કે કાચા પપૈયાનું શાક બનાવીને ખાવાથી પેટ માટે લાભકારી થાય છે.

7 પપૈયાના પાનના ઉપયોગથી હાઈ બી.પી.માં લાભ થાય છે અને હૃદયની ધડકન નિયમિત થાય છે. પપૈયામાં વિટામીન ડી, પ્રોટીન, કૈલ્શિયમ, લોહ તત્વ વગેરે બધા ભરપૂર માત્રામાં મળે છે.

8 પપૈયા પાગલપન દૂર કરનાર છે તથા વતા દોષોનો નાશ કરે છે. તેના સેવનથી ઘાવ ભરાઈ જાય છે અને મળત્યાગ તથા પેશામાં આવતી રુકાવટને દૂર કરે છે. કાચા પપૈયાને દૂધ ત્વચાના રોગ માટે વધારે લાભ કરે છે.

9 પાકેલા પપૈયા પાચન શક્તિમાં વધારો કરે છે, ભૂખને વધારે છે, ભૂખને વધારે છે, મૂત્રાશયના રોગનો નાશ કરે છે, પથરીને દૂર કરે છે, શરીરની વધારાની ચરબી પણ દૂર કરે છે. પપૈયા કફની સાથે આવનાર લોહીને રોકે છે તથા હરસને સારું કરે છે.

10 પપૈયા ત્વચાને ઠંડક પહુંચાડે છે. પપૈયાને કારણે આંખોની નીચે કાળા કુંડાળા દૂર થાય છે. કાચા પપૈયાના ગૂંદરને મધમાં મેળવીને ચહેરા પર લગાડવાથી ખીલનો અંત આવી જાય છે.

ગોહિલ વંશ

ભાવનગરના રાજવીઓ
ભાવનગર એટલે રાજાશાહીથી રહેતા લોકોનું રાજવી શહેર. આ શહેરનાં લોકોમાં હજુ રાજાઓ પ્રત્યેનો સ્નેહ, સન્માન અને આદર એવોને એવો જ વહે છે. ભાવનગરનાં રાજાઓને પ્રજા દેવ તરીકે પૂજે છે. રાજવીઓએ પણ એવા કાર્યો કર્યા છે કે તેમને પૂજવા જ જોઈએ. તો આવો જાણીએ કેવા હતા ભાવનગરનાં એ રાજવીઓ.....

સૌરાષ્ટ્રમાં નાનાં મોટાં થઈને 282 રજવાડાં છે. તેમાં ભાવનગર, જામનગર, જૂનાગઢ, મોરબી, ગોંડલ, ધ્રાંગધ્રા અને પોરબંદર સમૃદ્ધ ગણી શકાય. આ બધાં રજવાડાંઓમાં ભાવનગર નોખું તરી આવતું. ભાવનગરને પોતાના રાજ્યમાં જ 410 માઈલની રેલવે લાઈન હતી તથા અન્ય રજવાડાંઓને પણ રેલવે લાઈનથી સાંકળી લીધાં. અહીંના રાજવીઓ ઉચ્ચ શિક્ષણ પ્રાપ્ત હોવા સાથે સંસ્કારી, ચારિત્ર્યશીલ, માયાળુ અને પ્રજાવત્સલ હતા. પ્રજા પણ તેમના પર અપાર હેત દાખવતી. અંગ્રેજ સલ્તનત પણ ભાવનગર નરેશને 13 તોપોની સલામી આપતી.

ગોહિલવંશ માત્ર ભાવનગર પૂરતો જ નથી રહ્યો. લાઠીના રાજવી કવિ ‘કલાપી’ પણ ગોહિલવંશના હતા. પાળિયાદના ઠાકોર દેપાળ દે પણ ગોહિલ વંશના હતા. રાજપીપળાના રાજવી છત્રસિંહજી પણ ગોહિલ વંશના હતા.

હવે જ્યારે ભાવનગરના ગોહિલ વંશની વાત કરીએ છીએ ત્યારે આ ગોહિલોનો પૂર્વઇતિહાસ જાણવાની જિજ્ઞાસા સહેજે થાય. ગોહિલ વંશના મૂળપુરુષ સેજકજી મારવાડના ખેરગઢથી કાઠિયાવાડ આવ્યા અને જૂનાગઢના રા’ મહીપાલદેવને મળ્યા. ત્યારે રા’એ પાંચાળમાં પાંચ ગામ તેમને આપ્યાં. ત્યાં સેજકજીએ ‘સેજકપુર’ વસાવ્યું. ઉમરાળાથી થોડે દૂર એક સિંહપુર નામે ગામ. કાળક્રમે આ ‘સિંહપુર’ નામનો અપભ્રંશ થઈને શિહોર થઈ ગયું.

ગોહિલોએ પાછળથી શિહોરને પોતાની રાજધાની બનાવી. ગોહિલો સ્થિર થયા. રાજવહીવટ ચલાવવા લાગ્યા. એટલે તેમનામાં રહેલી સંસ્કારક્ષમતા આળસ મરડીને બેઠી થઈ. આના લીધે શિહોરની પ્રજાને પણ સ્થિરતા હાંસલ થઈ.

1630માં હરભમજી ગાદીએ આવ્યા અને બે વર્ષના ટૂંકા ગાળામાં જ 1632માં તેમનું અવસાન થયું.

હરભમજીના પુત્ર અખેરાજજી સગીર હતા. એટલે હરભમજીના નાના ભાઈ ગોવિંદજી ગાદીએ બેઠા અને સ્થિતિ એવી આવી કે ગાદીનો ખરો હકદાર રસ્તે રઝળતો થઈ ગયો. એટલે કચ્છના રાવ ભારમલજીએ અખેરાજજીને કચ્છ તેડાવી લીધા. ભારમલજી તેમના ફુઆ થતા હતા. ભારમલજીએ ઘણી સમજાવટ કરી છતાં ગોવિંદજી ન માન્યા. એટલે રાવ ભારમલજીએ કચ્છી લશ્કર સાથે અખેરાજજીને શિહોર હસ્તગત કરવા મોકલ્યા.

ગોવિંદજીએ ઘણાં વલખાં માર્યાં, પણ ન ફાવ્યા એટલે અખેરાજજીને ગાદી સોંપી દીધી. અને તેમના પૌત્ર ભાવસિંહજી પહેલા ગાદીએ આવ્યા. તેને કારણે સમગ્ર કાઠિયાવાડનાં બધાં રજવાડામાં ભાવસિંહજી આદરપાત્ર બન્યા. મહારાજા ભાવસિંહને શિહોરની રાજધાની સુરક્ષિત ન લાગતાં તેમણે રાજધાની બીજે ખસેડવાનું વિચાર્યંુ. ઈ.સ. 1723માં ભાવસિંહજીના નામે આ નવી રાજધાની ‘ભાવનગર’ નામે ઓળખાઈ અને રાજધાની તૈયાર થતાં રાજગાદી શિહોરથી ભાવનગર ફેરવાઈ.

વખત જતાં ભાવનગરની સમૃદ્ધિ વધવા માંડી, પણ ભાવસિંહજીને માત્ર ભૌતિક સમૃદ્ધિમાં જ રસ ન હતો. આ સમૃદ્ધિ સચવાઈ રહે અને રાજ્યનું ગૌરવ વધે તેવા બૌદ્ધિકોની જરૂર તેમને જણાઈ. એટલે દિગ્ગજ બૌદ્ધિકોને રાજ્યમાં નોતર્યા. આવા બૌદ્ધિકોમાં ખાસ કરીને વડનગરા નાગર બ્રાણ અને પ્રશ્ર્નોરા નાગર બ્રાણ વધારે હતા. રાજ્યનો વહીવટ આવા શુદ્ધ ચરિત્ર અને વહીવટી દક્ષતાવાળા વહીવટદારોને લીધે દીપી ઊઠ્યો. ભાવનગરને મળેલું સંસ્કારનગરીનું બિરુદ આવા ઉપરોક્ત નાગર ગૃહસ્થોને આભારી છે.

ઈ. સ. 1764માં ભાવસિંહજી નિવૃત્ત થયા.

રાજગાદી પર 1765ની સાલમાં જસવંતસિંહજી બિરાજ્યા. તેમના પછી વખતસંગજી આવ્યા. જે ઘણાં શક્તિશાળી રાજવી હતા.

ભાવનગરની ગાદીએ આવનારા દરેક રાજવીઓ પ્રજાના સુખે સુખી અને દુ:ખે દુ:ખી થનારા હતા.

આવા વજેશંગ બાપુના કાર્યકાળ દરમિયાન જ 1847ની સાલમાં શ્રી ગૌરીશંકર ઉદયશંકર ઓઝાએ ભાવનગર રાજ્યનું દીવાનપદું સંભાળ્યું અને કુંડલાના ખુમાણોએ હાદા ખુમાણની આગેવાનીમાં બહારવટું આદર્યંુ. આ હાદા જોગીદાસના ખુમાણના પિતા.

આ બહારવટાની કથા ખરેખર રોમાંચક છે, આપણા મહાકવિ શ્રી ન્હાનાલાલે જોગીદાસને અત્યંત માનભેર સંભાર્યો છે અને ‘જોગી બહારવટિયો’ કહીને બિરદાવ્યો છે. સ્વ. શ્રી મેઘાણીભાઈ લખે છે, ‘‘ભાવનગર રાજ્યને જોગીદાસે દુશ્મનાવટથી પણ શોભા ચડાવી. વજેશંગ - જોગીદાસની શત્રુ-જોડલી તો અપૂર્વ બની ગઈ છે. બંનેએ જાણે વીરધર્મના પાલનમાં સ્પર્ધા ચલાવી હતી.’’

આમ છતાંય દુ:ખની વાત તો એ છે કે ભાવનગરના ઇતિહાસમાં જોગીદાસને સ્થાન નથી. વજેશંગ ઠાકોર પછી તેમના પુત્ર તખ્તસિંહજી ગાદીએ આવ્યા, પણ તે સગીર હોઈ બ્રિટિશ સરકારે દીવાન ગગા ઓઝા અને એડવર્ડ હોપ પર્સિવળને સંયુક્ત વહીવટ સોંપ્યો. ગગા ઓઝાની કુનેહભરી વહીવટી કુશળતા અને નિ:સ્વાર્થ સેવાને લીધે ભાવનગર રાજ્યને સુંદર વહીવટ મળ્યો. આજે પણ તખ્તેશ્ર્વરની ટેકરી ઉપરનું સુંદર શિવાલય તખ્તસિંહજીની યાદ આપતું દર્શનાર્થીઓથી ઉભરાય છે.

તખ્તસિંહજી પછી તેમના પુત્ર ભાવસિંહજી (બીજા) ભાવનગરની ગાદીએ આવ્યા. સને 1900માં દુષ્કાળ પડ્યો. તે વર્ષ હતું વિક્રમ સંવત 1956નું એટલે એ દુકાળ ‘‘છપ્પનિયો દુકાળ’’ નામે ઓળખાયોટે
સિદ્ધરાજસિંહ ગોહિલ

HISTORY OF GOHILWAD

Jay mataji

.
HISTORY OF GOHIL RAJPUTS:-

According to official record keepers of Gohil Rajputs called Vahivancha Barots/Bhats in Gujrat, Gohil Rajputs of Gujrat ( mainly Bhavnagar,and Rajpipla states) are Chandravanshi Rajputs.They are direct descendents of great Pandava Arjun of Mahabharat times.They were previously called “arjunayan Kshtriyaes”, and were staying on bank of Ganga River. So still today Gohil Rajputs are called “Ganga Jaliya Gohils” since thousands of years.At around Vikram samvat 850 ,Gohils captured KherGadh of Rajasthan from Khera Bhill and ruled for about 20 generations.King Maheshdasji was ruling at Khergadh and One Dabhi Rajput was his commander in chief of army.The Sonagji Rathod ,the son of Sinhaji ( who established Rathod kingdom in Rajasthan)attacked Khergadh after promising to give bribe to Dhabhi Rajputs and defeated Maheshdasji ( who was also son in law of Dabhi rajputs)who was killed in the battle.Zanzarji, son of Maheshdasji flew to king of Jesalmer( who was mamaji of zanjarji) and King of Jesalner save him shelter for whole of his life.The son of Zanjarji,Sejakji went to Gujrat for serving in solanki empire of Patan.When king of Junafgadh Ra Mahipal went to Patan, he demended a young,strong-built Sejakji from Patan ( Mahipal was son in law of emperor of Patan at that time.) Sejakji was appointed chief commander of army of vast junagadh kingdom. The sister of Sejakji married to Yuvaraj KHengarji ( son of Mahipal) of Junagadh. In return of bravery shown by Sejakji in managing army of Junagadh, he was awarded with a small kingdom of 12 villages ” Sejakpur” in v.s.1306 ,near present day Chotila,in saurashtra, gujrat state.That was the first kingdom of Gohils in GUJRAT after they lost Khergadh.

Gohil Dynasty of Bhavnagar, claiming that Gohils are descendant of [[Kusha (Ramayana)|Kush]] elder son of [[Rama|Lord Ram]]. 

”’Gohil”’ is the name of a dynasty that ruled certain [[princely state]]s in western , including  and  in the present-day state of .The region of [[Bhavnagar|Bhavnagar State]] is also known as “Gohilwad”. They claim descent from the ruling family of  in present-day  and are a branch of the [[Rajput clan|clan of rajputs]].But looking to historical facts and references of great historian like col Todd, alexander kinloff forbes,and generations to generation beliefs of Gohil Rajputs,this claim is not true.Gohil nRajputs of Gujrat are a seperate clan and are chndravanshi Rajput. This has proved beyond doubt.

Although today they have no official power, the family is still highly respected in Bhavnagar where their formal palace has been transformed into a 5 star hotel [[Neelambagh Palace]]. The city of Bhavnagar was established by Gohil ruler Bhavsinhji Gohil and His highness Shri Krushnkumarsinhji Gohil was the first ruler of any of the states of India to merge his state in the union of India at the time of independence of India.

The erstwhile royal family of Bhavnagar continues to lead an active role in the public eye as well as in business(hotels, real-estate, agriculture & ship-breaking)and is held in high regard by the population both in the city as well as areas that comprised the former princely state of Bhavanagar. Scions of the royal family reside at
[[Neelambagh Palace]]: HH Maharaja Raol VIJAYRAJSINHJI V.GOHIL

Gohil Rajputs presently staying in Bhavnagar district and Rajpipla districts are definitely Chandravanshi rajputs. Following are the evidences which 100% prove that they are Chnadravanshi rajputs:

1] Barot no chopado: A traditional record book mainained by a particular community since thousands of years which records and maintains names and other details of generations of Rajputs and Royal family.This book’s record is also recognized by ciurt of law in India as official reference book in case of any land dispute any other dispute regading generations or its inhetance. Meer community is official record keeper or ‘Barot’ of Gohil Rajputs. Their record says that Gohil Rajputs are direct descendents of Pandav Arjun .This record also mentions Gotra of Gohils as Gautam, and kuldevi as Chamunda and Istadev as Murlidhar Bhagvan Shree Krishna. We Rajputs are strong believers of ‘traditions’, So unless there are enough evidences, how can we deny the truth in ‘Barot No chopado?’ On the contrary Bhats of Mewar mentions their Gotra as Vaijpawan,Their Istadev as Eklingji Bhagvaan Mahadev Shankerji. Their kuldevi as Baan Mataji.
2] Each and every Gohil rajputs accepts that Their Istadev is “ Murlidhar Bhagvan Shree Krishna”. That is the strongest evidence that they are Chandravanshee Rajputs, because at that No Suryavanshee accepted Chandravanshee Shree Krishna as their Istadeva , as there were battles between Chandravanshee and surya vanshee Rajputs for gaining supremacy. We all know that Pandav Arjun was very strong follower and Bhakta of Bhagvaan shree Krishna, so was all Gohil Rajputs. They had such a great faith in Murlidhar Shree Krishna that when they were defeated at Lunee, they lost their each and every belongings, but they carried ‘murtee’ of Their Istadev Murleedhar Krishna along with them, and while coming to surashtra, when statue( murtee) of Murlidhar Krishna fell on ground, they immediately haulted there and constructed a huge temple there, now which in proud village of “Pachhegaam”, and ultimately were convinced that Murlidhar Krishna has ordered us to gain that land and state which ultimately proved correct having gained great empire of Gohilvaad. On the contrary Istadev Of mewar Rajputs is Bhagvaan eklingji Mahadev Shankerji.
3] The strongest and the most popular phrase used for gohil Rajputs to motivate them in battles or just to reminder of their great ancestors history is “ Ganga-Jaliya Gohils” !. While prase of Mewar is “ Har Har mahadev” ! That phrase suggests that Prezsent day Gohil’s fore fathers has definitely ruled over Banks of Ganga River . While ancestors of Mewar dynasty has never ruled nearby Ganga , Their Official River is ‘Saryu’. While descendents of Pandav Arjun called ‘Arjunayan Kshtriyaes’ has ruled over banks of river Ganga for many many centuries.As Gohil Rajputs are direct descendents of Pandav Arjun, They are from Arjunayan Kshtriyaes ,and not from Mewar dynasty.
4] Great historial col. Tod did mention that Gohil Raj put may Be suryavanshee Rajputs, but ultimately in his 2nd volumes of History Of Rajasthan ( refer Bohra’s translation of original Tods book), has finally ruled that Gohil Rajputs are Chandravanshee Rajputs, Because Col. Tod himself has mentions that King Of Sihor Rav Ramsinhji married to daughter of Rana Sanga Of mewar, So according to traditions of Rajputs, this will never happen if Both Mewar and Sihor belong to same Vansh and same clan.In fact Rav Ramsinhji became martyr while fighting on behalf of Mewar against Mehmud of Gujrat while later attacked Chitirrgadh.
5] Veer Veenod ‘s opinion: The most important and very very credible old book of history of Mewar
Is a well known book ‘ veer-veenod’. It has mentioned that “ Just before few days Rajj Sajjansinghji of Rajpipla has proposed to marry his daughter with Prince of Mewar, and Raja Ramsinhji Of Sihor was married to princess of Mewar, So if Gohils Of Bhavnagar are from Mewar dynasty, then Sajjansinhji will do that? So Gohils of Gujrat are not at all from Mewar and they are definitely Chndravanshee Rajputs” !
6] 36 kul Rajputs : All the Records which enlists all the 36 kuls of Rajputs mentions both GUHILPUTS ( GEHLOTS) from Mewar and GuHILS as two separate kuls. Refer List by : Oldest book ‘PruthveeRaj Raso’ and a separate list prepared by col.Tod and List by Veer vinod also. All mentions Guhils and Gehlots as two separate kuls of Rajputs.